Plastyka powiek jest bardzo częstą operacją w praktyce
chirurga plastycznego. Wraz z wiekiem dochodzi do zwiotczenia skóry, które
utrudnia codzienne funkcjonowanie. Niewielki nadmiar tkanek miękkich powieki
jest wskazaniem do estetycznej korekcji powiek. W przypadku znacznej wiotkości i
nadmiaru skóry, utrudniającej patrzenie na wprost, wskazanie do operacji jest
lecznicze, a operacja może być refundowana w ramach umowy z NFZ. Podczas
operacji usuwa się nadmiar skóry, a w niektórych przypadkach także fragment
mięśnia okrężnego oka oraz tkanki tłuszczowej okołogałkowej. Operacja plastyki
powiek górnych i dolnych przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym. Po
zabiegu można udać się do domu. Szwy usuwane są zazwyczaj w 7 dobie
pooperacyjnej.
Opadanie powiek górnych jest wskazaniem do wykonania dodatkowych zabiegów takich jak plastyka rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej (aponeurosis m. levator palpebrae superioris) lub jego skrócenia (operacja Jonesa). W przypadku ciężkiej niewydolności mięśnia dźwigacza (np. w przebiegu takich chorób jak miastenia gravis, zespół Hornera, porażenie nerwu okoruchowego – III nerw czaszkowy) konieczne jest podwieszenie powiek górnych na paskach powięzi (z powięzi skroniowej lub powięzi szerokiej fascia lata) – tzw. operacja Foxa.
Doświadczony chirurg plastyczny jest w stanie przeprowadzić równoczesną plastykę powiek górnych i dolnych. Warto nadmienić, że nieumiejętne przeprowadzenie tego typu operacji grozi ciężkimi powikłaniami w postaci niedomykalności powiek (łac. lagophthalmos).
Wiedza na temat mnogości metod operacji, która przyniesie najwięcej korzyści pacjentowi jest kluczowa dlatego wybór specjalisty chirurgii plastycznej, który jest zaznajomiony ze wszystkimi możliwymi sposobami jest niezbędna w celu bezpiecznego i skutecznego przeprowadzenia korekcji powiek.