Chirurgia Plastyczna Mateusz Knakiewicz

Operacja odstających uszu musi być poprzedzona dokładnym badaniem i oglądaniem małżowin usznych. Każde ucho wymaga indywidualnego podejścia i analizy co jest niezbędnym elementem dobrego wyniku operacji plastyki uszu. Wynika to z faktu, że przyczyn odstawania małżowin usznych jest wiele. Najczęstszą przyczyną jest niedorozwój grobelki (łac. antihelix). Charakteryzuje się on odstawaniem ucha głównie w górnym i częściowo środkowym biegunie. W tym przypadku operacja polega na rekonstrukcji tej struktury.

Zupełnie inaczej sytuacja wygląda gdy przyczyną odstających uszu jest przerost muszli (łac. concha). Gdy mamy do czynienia z tego typu zaburzeniem należy przeprowadzić znacznie rozleglejszy zabieg, a czasami wskazana jest resekcja fragmentu chrząstki ucha. Nierzadko niedorozwój grobelki współistnieje z przerostem muszli. Takie ucho jest technicznie trudne do korekcji, ale umiejętne zaplanowanie i przeprowadzenie operacji prowadzi do bardzo dobrych efektów estetycznych.

Często pomijanym elementem podczas plastyki uszu jest odstający płatek ucha. Dokładna znajomość anatomii chrząstek małżowiny usznej pozwala na sprawną klinową resekcję trójkątnego fragmentu chrząstki, który jest za to odpowiedzialny. Pozostawienie tego niewielkiego elementu może być przyczyną niezadowalającego efektu estetycznego i konieczności wtórnej interwencji chirurgicznej.